شعرهای ما....
شعرهای ما.... سلام عروسک قشنگ مامان .این شعرهارو من روزها برات میخونم و شما هم با شادی گوش میدی
حیوانات مزرعه
سگ حیوونی باوفاست
جاش توی باغ وصحراست
غذای او استخون
با صاحبش مهربون
ببر زرنگ وبزرگ
که هست قوی تر از گرگ
خونه ی اون تو بیشه
شکار چیه همیشه
این جوجه ی خیلی داناست
زرنگ و ناقلاست
بال های اون قشنگه
پرهاش نارنجی رنگه
می خوره آب و دونه
می پره توی لونه
با دوستاش هست مهربون
همیشه شاد و خندون
پدربزرگ
با صورتی مهربون
نشسته روی ایوون
از گل یاس و پونه
پدر بزرگ میخونه
می گه برای زری
قصه دیو و پری
قصه سنجاب و ماه
قورباغه توی چاه
حرفاش همیشه حرفه
موهاش برنگ برفه
با اون لبای خندون
دوستش دارم فراوون
بقیه در ادامه مطلب...
موش و خرگوش
خرگوش ناز کجایی ؟
آی گوش دراز کجایی؟
قایم نشو زیر زمین
بیا بیرون منو ببین
من موش دم درازم
به این دمم می نازم
تو هم که گوش درازی
به اون گوشات می نازی
حالا بیا ناز نکن
اون چشاتو باز بکن
اینقد نباش گیج و ویج
برات آوردم هویج
بخور و با من بازی کن
دل کوچیکمو راضی کن
مهمونی
کنار گل تو باغچه
نشستن دو تا زنبور
یه مهمونی گرفتن
با یه دونه ی انگور
خانوم و آقا مورچه
رد میشدن از اونجا
زنبورای مهربون
صدا زدن بفرما!
شاپرک و کفشدوزک
می پریدن رو گلها
زنبورا ی مهربون
صدازدن بفرما!
کنار باغچه حالا
زیاد شدن مهمونا
مورچه ها و کفشدوزک
شاپرک و زنبورا
یه مهمونی گنده
دادن اون دو تا زنبور
منم بردم براشون
دو تا خوشه ی انگور
چشمک بزن ستاره
شد ابر پاره پاره چشمک بزن ستاره
کردی دل مرا شاد تابان شدی دوباره
دیدی که دارمت دوست کردی به من اشاره
در روز ناپدیدی شب مایه امیدی
در ابرهای تیره چون نقطه سپیدی
دیدی که دارمت دوست کردی به من اشاره
چشمک بزن ستاره از من مکن کناره
باران
باز برای آسمون
از راه رسید یه مهمون
یه ابر چاق سیاه
با خنده های قاه قاه
ابرِسیاه شیطون
دوید توی آسمون
نشست کنار خورشید
دامنشو روش کشید
آسمونو سیاه کرد
خنده ای قاه قاه کرد
خورشید به ابر نیگا کرد
پرنده رو صدا کرد
پرنده زود پر کشید
رفت تا به ابرک رسید
پاهاشو قلقلک کرد
به خنده هاش کمک کرد
ابر سیاه هی خندید
اشک چشاشو ندید
خنده ی ابر بارون شد
خورشید خانوم خندون شد
.gif){kind=small}
