نامه به پسرم...
نامه به پسرم... 
پسرم:
اگر کسی تو را با تمام مهربانیت دوست نداشت ...
دلگیر مباش !
که نه تو گنهکاری و نه او ...
آنگاه که مهر می ورزی مهربانیت تو را زیباترین معصوم دنیا می کند
پس خود را گناهکار مبین ...
من عیسی نامی را میشناسم که ده بیمار را در یک روز شفا داد
و تنها یکی سپاسش گفت !
من خدایی میشناسم که ابر رحمتش به زمین و زمان باریده
یکی سپاسش می گوید و هزاران نفر کفر !
پس مپندار بهتر از آنچه عیسی و خدایش را سپاس گفتند
از تو برای مهربانیت قدردانی میکنند ...
پس از ناسپاسی هایشان مرنج و در شاد کردن دلهایشان بکوش ...
که این روح توست که با مهربانی آرام میگیرد
تو با مهر ورزیدنت بال و پر میگیری ...
خوبی دلیل جاودانگی تو خواهد شد
پس به راهت ادامه بده ...
دوست بدار نه برای آنکه دوستت بدارند
تو به پاس زیبایی عشق ، عشق بورز و جاودانه باش ...
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
خیلی با احساس بود. واقعا مادرانه بود
