آرتین و پارک ساحلی دارآباد

جند روز پیش به همراه خاله مائده رفتیم پارک ساحلی دارآباد -واقعاً دلیل این نام گذاری و نفهمیدم -یکم برای ما که کالسکه داشتیم سخت بود ولی به پسری کلی خوش گذشت

اینجا روی پلی هستیم که دو قسمت پارک وبه وصل میکنه زیر پامونم رودخونه بود

یه تخته سنگ بزرگ بود که شما وقتی بالای اون ایستادی کلی ذوق کردی

اینجا هم جویی سنگی درست کرده بودن اما آب توش نبود و شما مشغول چراغ های رنگی داخل آبنمایی-همونطور که تو عکس معلومه کل سطح اونجا سنگ بود و شما از اینکه روی این سنگ ها راه بری اذت میبردی و گای اوقات هم جو گیر میشدی و بر سرعتت اضافه میکردی و تند و تند روی این سنگ ها راه میرفتی انقدر راه رفتن روی اونها برات لذت بخش بود که حاضر نمیشدی بیای بیرون و از 2 ساعتی که ما تو پارک بودیم نیم ساعتش شما این جوب و میرفتی بالا و میآمدی پایین

 بقیه عکس ها در ادامه مطلب

پسر قهرمان و قوی من،برای خروج ، این بخش از پارک کلی پله داشت و شما خودت به تنهایی کل مسیر شیب دارو رفتی بالا

سمت دیگر پارک برای بچه ها وسایل بازی بود و این وسیله ای که با اشتیاق بهش دست میزنی زیر پایی قسمت بالفیکسه که شما از این حالت قلتان بودنش خوشت اومده

پسرم با اونکه ریسک پذیریت خیلی بالاست هیچ وقت حاضر نمیشدی از قسمت تونل سرسره ها رد بشی ولی اون شب برای اولین بار این کارو کردی(جمعه 10/مهر)

با دیدن سرسره اینطوری تعجب کردی

پسر مستقلم،خودت به تنهایی سر میخوری و خودتم از جات بلند میشی

در حال الاکلنگ بازی

بین وسایل بازی تو پارک از همه بیشتر این سرسره های پیچ دار خوشت میاد

 امیدوارم لبت همیشه خندون باشه گلم.

خاطره ها