آین روزها...

امید زندگیم ! مامانی ! دوست دارم دوست دارم دوست دارم!

نه چون خیلی باهوشی نه چون خیلی خوشگلی نه چون خیلی خونگرم و اجتماعی هستی فقط بخاطر وجود نازنین خودت بخاطر اینکه حس مادری رو بهم هدیه دادی بخاطر اینکه منو به عنوان مامان انتخاب کردی دوست دارم گل نازم...

پسرنازم دلم می خواد لحظه لحظه کاراتو بنویسم تا برات ثبت بشه. دیروز برج هوشت و خودت تنهایی دونه دونه دایره ها رو از تو استوانه در آوردی (من یک بار انجام دادم و تو هم خیلی زود یاد گرفتی)...نمیدونم زیر فرش چی دیدی که با کلی تلاش فرش و بالا میزنی و زیرشو نگاه میکنی و خیلی به انجام این کار پافشاری میکنی...هر جا سیم باشه حتما باید بزاری تو دهنت فرقی نمیکنه سیم تلوزیون باشه یا آیفون یا تلفن ،حتی کابل های گوشی هم از دستت در امان نیستن...هنوزم نمیتونم اون جور که دلم میخواد واست کتاب بخونم آخه چیگر مامان تو خودت می خوای کتاب و بگیری دستت و بعد از یکم نگاه کردن و ورق زدن کتاب میزاری تو دهنت و با دندونای تیزت پارش میکنی تا حالا 5 تا از کتاباتو پاره کردی ولی با این حال بازم واست کتاب می خونم...وقتی از خواب بیدار میشی آرنجتو میزاری رو زمین و خودت از رو بالشت بلند میشی و میشینی تا من بیام پیشت....در کشو ها را باز میکنی و محتویات شونو بیرون میریزی و بعد دونه دونه با دهنت امتحانشون میکنی بعد از اینکه حسابی گازشون کرفتی و همه جا رو بهم ریختی میری سراغ یه کشوی دیگه...در عرض چند دقیقه کل خونه رو زیرو رو میکنی هر کی تو رو میبینه میگه:وای که اگه راه بیفتی چی میشی کنترل کردنت آسون نیست منم در جواب فقط  لبخند میزنم و چیزی نمیگم

بیوگرافی