تله کابین توچال

امروز با دوتا مامان بزرگها و بابا افشین و عمه مریم رفتیم توچال.اولش خیلی برای سوار شدن تله کابین تو صف موندیم و یکم بهانه گرفتی و داشتی خسته میشدی که نوبت ما شد سوار تله کابین شدیم.

با کنجکاوی خاصی تمام دورو برت و نگاه میکردی و می خواستی از همه چیزهای دوروبرت سر در بیاری ، وقتی تو کابین بودیم با شدت خودت و عقب و جلو میکردی و پایین و که میدیدی هی میگفتی اِاِاِاِه(تعجبی) واسه خودت دست میزدی و خلاصه علامت سوال بودی.

تصمیم داشتیم تا ایستگاه 7بریم ولی تا ایستگاه 5 بیشتر نرفتیم .تو ایستگاه 5کارگرهای تلکابین و همچنین یکی از کوهنوردها به ماگفتند ممکنه برای گوگولی مامان خطرناک باشه و حالت بد بشه و بنابر این یکم تو همون ایستگاه 5 استراحت کردیم و برگشتین پایین.شما آنقدر خسته شده بودی که تمام پایین اومدن و خواب بودی ولی فکر کنم تو این تجربه جدید کلی بهت خوش گذشته باشه.

اینجا با عصای مامان جون بازی میکنی و حتما می خواستی بگیری دستت

خسته شدی نشستی روی زمین.اینم قیافه منه

شروع کردی به چهار دست و پا رفتن روی خاکها که گرفتمت و کلی بهت برخورد.

داری صبحانه میخوری(فدای استقلالت بشم که خودت قاشق و میگیری و من مجبورم با دست بهت غذا بدم)

اینجاهم یه قاشق پلاستیکی روی زمین بود، لج کردی و اونو میخواستی

اتاقک های تله کابین که رد میشدن و نشون میدادی و با تعجب میگفتی اِه

اینم یه عکس دونفری

خاطره ها